ابوزكريا، يحيى بن قاسم ثَعْلَبي، فقيه، قاري، مفسّر، نحوي، لغوي، عروضي و شاعر ماهر بود. او سال‏ها در مدرسه‏ي نظاميه‏ي بغداد به تدريس اشتغال داشت و شاگردان زيادي پرورش داد. از ابوزكريا كه در ميان اعراب بيشتر به عنوان اديب و شاعر مطرح مي‏باشد، ديوان شعري به جاي مانده است. سرانجام ابوزكريا در سال 616 ق در 95 سالگي بدرود حيات گفت.